Oog voor elkaar

Foto bijschrift: v.l.n.r Marjolein, Carla, Marieke en Sharon

Een goede buur kan het verschil maken, vindt Cazas Wonen. Daarom worden er steeds meer gemengd wonen projecten opgezet. Zo wonen in de wijk Spoorpark in Mijdrecht bewoners die begeleiding nodig hebben, samen met reguliere bewoners zonder hulpvraag.

Marjolein (48) en Marieke (36) wonen in de wijk Spoorpark in Mijdrecht. De 35 sociale huurappartementen behoren tot een gemengd-wonen-project. Zeventien woningen zijn bestemd voor bewoners die begeleiding krijgen vanuit Amerpoort, het Leger des Heils en het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA). Samen vormen de bewoners een ‘community’. De bewoners die geen begeleiding nodig hebben, kijken als ‘goede buur’ om naar hun medebewoners. Cazas Wonen vindt het belangrijk dat dit soort projecten er zijn om mensen een fijn thuis te kunnen geven.

Koffie en een praatje

In mei 2023 trokken de eerste bewoners in de tweekamerappartementen in Spoorpark. Eén appartement is ingericht als ontmoetingsruimte. Daar spreken de bewoners hun buren, koken ze samen of doen ze een spelletje. Bovendien is communitymanager Carla van de Klomp van het Leger des Heils hier elke woensdagmiddag aanwezig. Iedereen kan bij haar binnenlopen voor een praatje, een kop koffie of een spelletje. Bewoonster Marjolein komt graag even langs voor koffie en een praatje, want woensdag is haar vrije dag.

Omkijken naar elkaar

Carla werkt samen met de bewoners van Spoorpark om een fijne leefgemeenschap te maken. “Zoiets heeft altijd tijd nodig, maar ik zie het hier snel groeien. Het is leuk dat er betrokken bewoners in de verschillende commissies actief zijn. Zoals de bewonerscommissie, een activiteitencommissie en een technische commissie met handige Harry’s die lampen ophangen en andere klusjes doen. En we hebben een appgroep met alle bewoners.”

Als een bewoner zich niet veel laat zien, probeert ze diegene erbij te betrekken. Ze merkt ook dat buren naar elkaar omkijken. “Dan zeggen ze bijvoorbeeld: ‘Die heb ik al een tijdje niet gezien, moeten we daar niet eens aanbellen?’”

Carla vindt het prachtig als bewoners zelf met ideeën komen. “Zo vond Marjolein het een leuk idee om een keer per maand een bijkletsavond te organiseren om ook eens buren te spreken die er overdag niet zijn. Ik ga er dan samen met haar voor zorgen dat dit wordt opgezet.”

Een beetje hulp

Marjolein en Marieke hebben wekelijks contact met hun begeleiders van Amerpoort, onder wie Sharon Koopmanschap. Zij helpen met dingen regelen, zoals de financiën, de post en het bellen van instanties. Hoe vinden Marjolein en Marieke het om begeleiding van Amerpoort te krijgen? Marjolein: “Erg prettig. Mijn familie woont te ver weg om me te helpen. Dankzij de begeleidsters hier red ik me prima. Ze helpen me daarnaast bij het zoeken naar een andere baan.”

Plantjes water geven

Marieke vindt de begeleiding fijn. Haar ouders, die dichtbij wonen, springen ook regelmatig bij. En als er iets is, kan ze ook terecht bij haar buren, Annerieke Roelofsen en haar vriend Niels. “Zij hebben mijn sleutel, dat is heel handig. Toen ik werd geopereerd, zorgden zij voor mijn plantjes. En toen ik terugkwam uit het ziekenhuis deed Annerieke wat boodschappen voor me. Verder nemen we pakketjes voor elkaar aan.”

Bijkletsavond

“Dit project past bij ons”, vertelt buurvrouw Annerieke. “We vinden het belangrijk om er met onze buren voor te zorgen dat iedereen prettig kan wonen. Nadat we een motivatiebrief stuurden, zijn we na een sollicitatiegesprek uitgekozen om hier een appartement te betrekken. We wonen hier fantastisch, zijn er erg blij mee.”

Annerieke en Niels zitten in de bewonerscommissie en houden zo een oogje in het zeil: wat loopt lekker, wat kan beter? Ze gaan vaak naar activiteiten, zoals de bijkletsavond. “Dat vinden we altijd heel gezellig. Wij heten goede buren, maar eigenlijk is iedereen er hier voor elkaar. Het gaat om kleine dingen die je voor elkaar doet.”

Hulp vragen is best lastig

Marjolein wil graag leren hoe ze nog beter hulp kan vragen aan de buren. “Als ik migraine heb, denk ik vaak: dan haal ik maar geen boodschappen. Maar ik kan net zo goed aan de buren vragen of ze een paar boodschappen willen doen. Dat vind ik moeilijk, want ik wil niet afhankelijk zijn van anderen. Daar praat ik wel over met mijn Amerpoortbegeleiders.”

Begeleidster Sharon Koopmanschap herkent dit. “Hulp vragen is best lastig, hoe vraag je hulp en wanneer? En bel je of stuur je een appje?”

Er zouden nog meer van dit soort projecten moeten komen, vindt Sharon. “Het voordeel van deze woonvorm is dat je ergens bij hoort. Alle voorzieningen zijn er om sociaal te kunnen zijn. De bewoners leren voor zichzelf zorgen, omgaan met anderen en hun eigen grenzen bewaken. Je ziet ze ontwikkelen. Dat maakt dit werk ook ontzettend waardevol en leuk om te doen.”